55/2006 ΕΦ ΔΩΔ (396394)
(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Εφεση. Εκκρεμοδικία. Πότε καταργείται. Μετά την απόρριψη έφεσης ως
απαράδεκτης, επειδή στρεφόταν εναντίον εν μέρει οριστικής απόφασης, η
εκκρεμοδικία καταργήθηκε και συνεπώς δεν είναι παραδεκτή η νέα κλήση προς
συζήτηση με παραίτηση από το δικόγραφο της έφεσης και της αγωγής ως προς το
κονδύλιο για το οποίο ανεστάλη στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο η πρόοδος της
δίκης, διότι, αφενός η έφεση έχει ήδη απορριφθεί, αφετέρου δεν υπάρχει
εκκρεμοδικία.
Αριθμός απόφασης 55/2006
ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ευριπίδη Λαγουδιανάκη, Πρόεδρο Εφετών,
Νικόλαο Καραδημητρίου και Σπυριδούλα Μακρή-Εισηγήτρια, Εφέτες και τη
Γραμματέα Αικατερίνη Διακοκολιού, δικαστική υπάλληλο του Εφετείου
Δωδεκανήσου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 10η Φεβρουαρίου 2006, για να
δικάσει την ακόλουθη υπόθεση:
Της αιτούσας-εκκαλούσας: Μ.Μ.Σ., κατοίκου Ρόδου, η οποία παρατάθηκε διά
του πληρεξουσίου δικηγόρου της Σάββα Παπαγεωργίου με αριθ. 1375 γραμμάτιο
προείσπραξης ΔΣ Ρόδου).
Των καθών η αίτηση-εφεσιβλήτων: 1) Π.Κ., κατοίκου Ρόδου, ο οποίος δεν
εμφανίσθηκε, ούτε παραστάθηκε δια πληρεξουσίου δικηγόρου, 2) της Ανώνυμης
ασφαλιστικής εταιρείας που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη με την επωνυμία «….
……………………………….» η οποία υπεισέρχεται στη θέση της
ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……………» λόγω
μεταβιβάσεως σ` αυτήν του ασφαλιστικού χαρτοφυλακίου ζημιών Ελλάδος, η οποία
παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Στέργου-Χρήστου Παρασκευά, 3)
Α.Μ., κατοίκου Κρεμαστής και 4) της ανώνυμης εταιρείας Γενικών Ασφαλειών
«………..» που εδρεύει στην Αθήνα νόμιμα εκπροσωπούμενης, οι οποίοι
παραστάθηκαν διά του δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Ιωάννη Καραμιχάλη.
Η καλούσα άσκησε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου την από 27-6-2000 και
με αριθ.εκθ.κατ. 197/200 αγωγή της, περί αποζημιώσεως από αυτοκινητικό
ατύχημα. Το Δικαστήριο εκείνο με την υπ` αριθμ. 188/2001 εν μέρει οριστική
απόφασή του (εκδοθείσα κατά την ειδική διαδικασία για ζημιές από αυτοκίνητο)
δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και ανέστειλε την πρόοδο της δίκης ως προς το
αγωγικό κονδύλιο της ήδη καλούσας για απώλεια εισοδημάτων μέχρι επιδόσεως
αντιγράφου της αγωγής στην αρμόδιο Δ.Ο.Υ. Κατά της αποφάσεως αυτής όλοι οι
διάδικοι της πρωτοβάθμιας δίκης άσκησαν έφεση και ειδικότερα η ήδη καλούσα
την από 28-11-2001 και με αριθ.εκθ.κατ. 421/2001 έφεσή της. Με την υπ` αριθμ.
16/2005 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου η άνω έφεση κηρύχθηκε
απαράδεκτη. Ηδη με την από 24-7-2005 και με αριθ.εκθ.κατ.313/11-8-2005
αίτηση-κλήση της προς το Δικαστήριο αυτό αιτείται την περαιτέρω συζήτηση της
έφεσης της, καθώς και των εφέσεων που ασκήθηκαν από τους εναγόμενους. Της
αίτηση-κλήση που γράφτηκε νόμιμα στο πινάκιο, ορίσθηκε δικάσιμος η
αναφερόμενη στην αρχή της απόφασης ατής.
Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε
νόμιμα με τη σειρά της από το σχετικό πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των
διαδίκων ανέπτυξαν και προφορικά τους ισχυρισμούς τους και αναφέρθηκαν στις
γραπτές προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. (Α) Από τις διατάξεις των αρθρ. 221 παρ.1, 222 παρ.1, 293-299, 308, 309,
321 ΚΠολΔ συνάγεται, ότι η δημιουργηθείσα με την άσκηση κάποιας αγωγής και
γενικά αίτησης για την παροχή έννομης προστασίας εκκρεμοδικία παύει με την
έκδοση οριστικής γι` αυτήν, απόφασης δηλ. που την δέχεται ή την απορρίπτει
για οποιονδήποτε λόγο, ή με την κατάργηση ή περάτωση της δίκης με άλλον τρόπο
(Δ. Κονδύλη, Το δεδικασμένον κατά τον ΚΠολΔ παρ.9, ΑΠ 240/1998 Δ 29.720. ΑΠ
2056/1984 Δ 17.65, ΑΠ 12/1980 ΝοΒ 28.1132, ΑΠ 192/1981 ΝοΒ 29.1393, ΕφΑθ
12508/1987 Δ 20.450). Κατά συνέπεια μετά την έκδοση οριστικής απόφασης και
την κατάργηση μ` αυτήν της εκκρεμοδικίας δεν είναι δυνατόν να γίνει νέα
συζήτηση της ίδιας υπόθεσης, εάν δε τυχόν εισαχθεί και πάλι με κλήση, αυτή θ`
απορριφθεί ως απαράδεκτη, επειδή ακριβώς δεν υπάρχει εκκρεμοδικία
καταργηθείσα με την έκδοση οριστικής απόφασης για την αίτηση, μη δυναμένης
άλλωστε ν` ανακληθεί, αλλά υποκειμένης απλώς σε προσβολή με τα προβλεπόμενα
ένδικα μέσα (Δ. Κονδύλη, ό.π. παρ.14). (Β) Στην προκειμένη περίπτωση από τα
έγγραφα της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: (1) Η με αριθ. 16/2005 απόφαση
του Δικαστηρίου τούτου απέρριψε ως απαράδεκτη τη με αριθ. 421/2001 έφεση ως
προς την ενάγουσα-εκκαλούσα Μ. χήρα Μ.Σ., για το λόγο ότι η εκκαλούμενη
188/2001 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (εκδοθείσα κατά την ειδική
διαδικασία για ζημίες από αυτοκίνητο και από τη σύμβαση ασφαλίσεως αυτού) που
εκδόθηκε επί της 197/2000 αγωγής περί αποζημιώσεως από αυτοκινητικό ατύχημα,
ήταν εν μέρει οριστική ως προς την ανωτέρω ενάγουσα-εκκαλούσα Μ.Σ., (διότι
υπήρχε αγωγικό κονδύλιο για απώλεια εισοδημάτων για το οποίο η εκκαλούμενη
ανέστειλε την πρόοδο της δίκης μέχρι επιδόσεως αντιγράφου της αγωγής στην
αρμόδια Δ.Ο.Υ.) και δεν υπόκειτο σε έφεση ούτε κατά τις οριστικές διατάξεις
της. Κατ` επέκταση για τον ίδιο λόγο η ανωτέρω 16/2005 απόφαση απέρριψε ως
απαράδεκτες και τις συνεκδικαζόμενες με αριθ. 401/2001 έφεση και 191/2002
πρόσθετους λόγους αυτής, 417/2001 και 423/2001 εφέσεις των εκκαλούντων-
εναγομένων κατά το μέρος που στρέφονται κατά της εφεσίβλητης-ενάγουσας Μ.Σ.
(2) Ηδη η καλούσα-εκκαλούσα-ενάγουσα Μ.Σ. με την από 24-7-2005
(αρ.εκθ.κατ.313/2005) κλήση επαναφέρει προς συζήτηση τις άνω εφέσεις,
δηλώνοντας ότι παραιτείται από το δικόγραφο της 421/2001 έφεσής της και της
197/2000 αγωγής της (ως προς το κονδύλιο εκ δρχ.1.350.000 για απώλεια
εισοδημάτων δώδεκα μηνών). (3) Σύμφωνα, όμως, με τα προαναφερθέντα, εφόσον οι
εφέσεις αυτές απορρίφθηκαν ως απαράδεκτες με την 16/2005 απόφαση του
Δικαστηρίου τούτου, καταργήθηκε η εκκρεμοδικία που δημιουργήθηκε με την
άσκησή τους. Εξάλλου δεν είναι δυνατή η παραίτηση από έφεση που έχει ήδη
απορριφθεί με προγενέστερη απόφαση, ενώ παραίτηση από το αγωγικό δικόγραφο
προϋποθέτει εκκρεμοδικία που δεν υφίσταται εν προκειμένω. Πρέπει επομένως ν`
απορριφθεί ως απαράδεκτη η κλήση αυτή και να καταδικαστεί η καλούσα στη
δικαστική δαπάνη των καθ` ων (αρ.176,189,191 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα ειδικότερα
στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την με αριθ.εκθ.κατ. 313/2005 κλήση.
Καταδικάζει την καλούσα στη δικαστική δαπάνη των καθών την οποία ορίζει
σε εξακόσια (600) ΕΥΡΩ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στη Ρόδο την 15-3-2006, σε μυστική διάσκεψη και
δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του στη Ρόδο την 16-3-2006, σε έκτακτη δημόσια
συνεδρίαση, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, με
παρούσα τη γραμματέα.
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Πηγή : Δίκτυο Νομικών Πληροφοριών Νόμος (www.lawdb.intrasoftnet.com)
