Αποφάσεις μου Δημοσιευμένες στον ιστότοπο “ΝΟΜΟΣ” – 137/2009 ΜονΠρΡόδου

137/2009 ΜΠΡ ΡΟΔ ( 512140)

(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Πολιτική δικονομία. Υλική αρμοδιότητα με βάση την αξία του αντικειμένου της
διαφοράς. Σε περίπτωση αμφιβολίας η ενοχή δεν είναι εις ολόκληρον. Εφόσον
περισσότεροι συγκύριοι έχουν δικαίωμα σε διαιρετή παροχή, η οποία αντιστοιχεί
στα ωφελήματα συγκυρίου, κάθε δανειστής έχει δικαίωμα να λάβει ίσο μέρος, το
οποίο αποτελεί την αξία του αντικειμένου της διαφοράς. Παραπέμπει στο καθύλην
αρμόδιο Ειρηνοδικείο.

Αριθμός απόφασης:137/2009

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΔΟΥ

(Τακτική Διαδικασία)

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευφροσύνη Μαρία Ντόρτου, Δικαστική Πάρεδρο, την
οποία όρισε ο Πρόεδρος Πρωτοδικών του Πρωτοδικείου Ρόδου και το γραμματέα
Γεώργιο Λαουδίκο.

Συνεδρίασε στο ακροατήριό του την 12η.2.2009, για να δικάσει την υπόθεση
μεταξύ:

Των εναγόντων: 1) …5), απάντων κατοίκων Ρόδου, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν
από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Παναγιώτη Φουτούλη και

της εναγομένης: Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία «…», εδρεύουσας στη Ρόδο
και νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο
δικηγόρο της Ιωάννη Καραμιχάλη.

Οι ενάγοντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 17.8.2007 αγωγή τους, η οποία
κατετέθη στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό κατάθεσης 355/2007,
συζήτηση της οποίας ορίσθηκε η σημερινή δικάσιμος, εξ αναβολής της αρχικώς
ορισθείσας την 8η.5.2008.

Κατά τη συζήτηση της αγωγής, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν
να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά της δίκης και στις κατατεθείσες
προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 7, 8, 9, 10, 11 § 1 και 14 § 2
Κ.Πολ.Δ., συνάγεται, ότι στις περιπτώσεις που η καθ` ύλην αρμοδιότητα του
δικαστηρίου καθορίζεται από την αξία του αντικειμένου της διαφοράς, για την
εκτίμηση του λαμβάνεται υπόψη το αίτημα της αγωγής, χωρίς να συνυπολογίζονται
σ` αυτό οι παρεπόμενες αιτήσεις για καρπούς, τόκους και έξοδα. Σε περίπτωση
ομοδικίας δε, αν πρόκειται για διαιρετά δικαιώματα λαμβάνεται υπόψη το αίτημα
κάθε ενάγοντος, ήτοι το ποσό που ζητεί έκαστος αυτών ή το αιτούμενο από κάθε
εναγόμενο, ήτοι το ποσό που ζητείται από κάθε εναγόμενο. Περαιτέρω, σύμφωνα
με τη διάταξη του άρθρου 14§2 Κ.Πολ.Δ., όπως αυτή ίσχυε κατά το χρόνο
ασκήσεως της ένδικης αγωγής, στην αρμοδιότητα των Μονομελών Πρωτοδικείων
υπάγονται όλες οι διαφορές που μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήματα και που η
αξία του αντικειμένου τους είναι πάνω από 12.000 ευρώ, δεν υπερβαίνει όμως τα
80.000 ευρώ, ενώ κατά την παράγραφο 1 εδ. α της αυτής ως άνω διάταξης του
Κ.Πολ.Δ., στην αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων υπάγονται όλες οι διαφορές που
μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήματα και που η αξία του αντικειμένου τους δεν
υπερβαίνει τα 12.000 ευρώ. Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 46
Κ.Πολ.Δ. αν το Δικαστήριο δεν είναι καθ` ύλην αρμόδιο αποφαίνεται γι` αυτό
αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο Δικαστήριο, στο οποίο παραπέμπει
την υπόθεση. Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 480 Α.Κ., αν περισσότεροι
οφείλουν διαιρετή παροχή ή αν περισσότεροι έχουν δικαίωμα σε διαιρετή παροχή,
σε περίπτωση αμφιβολίας κάθε οφειλέτης έχει την υποχρέωση να καταβάλει και
κάθε δανειστής έχει δικαίωμα να λάβει ίσο μέρος. Με τη διάταξη αυτή,
εισάγεται ερμηνευτικός κανόνας, ο οποίος ισχύει εφόσον από τη συνδέουσα τα
συμμετέχοντα πρόσωπα δικαιοπραξία ή ιδιαίτερη τυχόν μεταξύ αυτών συμφωνία ή
από το νόμο δεν συνάγεται είτε διαίρεση της ενοχής κατ` άνισα μέρη είτε ενοχή
εις ολόκληρον παθητική ή ενεργητική (βλ. Γεωργιάδη/Σταθόπουλο, Αστικός κώδιξ,
κατ` άρθρο ερμηνεία, τόμος 11, σε άρθρο 480 περ. 9).

Εν προκειμένω, οι ενάγοντες ισχυρίζονται, με την υπό κρίση αγωγή τους και
κατ` ορθή εκτίμηση του δικογράφου, ότι είναι συγκύριοι, με την εναγομένη, του
αναφερόμενου στην ανωτέρω αγωγή ακινήτου και ότι η τελευταία, το έτος 1992,
κακόπιστα, κατέλαβε το επίδικο ακίνητο, δια της επεκτάσεως σ` αυτό
ξενοδοχειακής μονάδας. Ζητούν δε: α) να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει,
κατά ίσα μέρη εις έκαστον αυτών, ως ωφελήματα εκ της αξιοποίησης του
ακινήτου, το ποσό των 22.000 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής
μέχρι την πλήρη εξόφληση, β) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και
γ) να καταδικασθεί η εναγομένη στα δικαστικά τους έξοδα.

Η αγωγή αυτή, σύμφωνα με τη μείζονα σκέψη, αναρμοδίως εισάγεται προς
συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, δεδομένου ότι έκαστος των εναγόντων,
σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 480 ΑΚ, αιτείται το ποσό των (22.000/5 =)
4.400 ευρώ. Ως εκ τούτου, η υπόθεση αυτή πρέπει να παραπεμφθεί ενώπιον του
αρμοδίου καθ` ύλην και κατά τόπον δικαστηρίου, ήτοι ενώπιον του Ειρηνοδικείου
Ρόδου. Τέλος, επειδή η παραπεμπτική απόφαση είναι οριστική, πρέπει να
καταδικασθούν οι ενάγοντες στα δικαστικά έξοδα της εναγομένης, σύμφωνα με τα
οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι είναι καθ` ύλην αναρμόδιο προς εκδίκαση της υπό κρίση
αγωγής.

ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την αγωγή προς εκδίκαση ενώπιον του Ειρηνοδικείου Ρόδου.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εναγόντων τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης τα οποία
ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων πενήντα (450) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Ρόδο, σε έκτακτη δημόσια
συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 17 Αυγούστου 2009.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Π.Β.

Πηγή : Δίκτυο Νομικών Πληροφοριών Νόμος (www.lawdb.intrasoftnet.com)

Αφήστε μια απάντηση